Olga Benario urodziła się 12 lutego 1908 roku w Monachium w rodzinie żydowskiej. Jej ojciec był adwokatem oraz członkiem SPD. Już w kartotece monachijskiej policji Olga widnieje jako „komunistyczna agitatorka“. W wieku lat 17 przeprowadziła się do Neukölln w Berlinie, gdzie zaczęła działać w Komunistycznym Związku Młodzieży (KJVD).

Benario współorganizowała spektakularną ucieczkę z więzienia Moabit swojego towarzysza i przyjaciela Otto Brauna. Była po niej zmuszona uciec do Moskwy, gdzie uczestniczyła w V Światowym Kongresie Komunistycznej Międzynarodówki Młodzieżowej. We Francji i Wielkiej Brytanii pracowała dla rewolucyjnego ruchu robotniczego. W Związku Radzieckim przeszła szkolenie wojskowe.

W 1935 roku udała się z polecenia Komunistycznej Międzynarodówki w towarzystwie brazylijskiego rewolucjonisty Luisa Carlosa Prestesa do Rio de Janeiro. Rozpoczęte przez Prestesa i członków partii komunistycznej powstanie poniosło porażkę. Olga i Luis Carlos Prestes zostali aresztowani.

Pomimo międzynarodowych protestów władze brazylijskie wydały Olgę Benario we wrześniu 1936 roku w ręce Gestapo. Benario była w tym czasie w zaawansowanej ciąży. 27 listopada 1936 roku w więzieniu Barnimstrasse przyszła na świat jej córka Anita Leocadia.

Na początku 1938 roku Anita Leocadia została odebrana matce, a Olga Benario przeniesiona do obozu koncentracyjnego Lichtenburg. Kolejne 3 lata spędziła w obozie Ravensbrück. W 1942 roku została zamordowana w „zakładzie opiekuńczo-leczniczym“ Bernburg. Ojciec Olgi zmarł jeszcze w roku 1933. Jej matka Eugenia została zamordowana w Theresienstadt, a brat Otto – w Auschwitz. Córka Olgi dorastała w Meksyku u babki Leocadii Prestes. Swojego ojca poznała dopiero w roku 1945.